Het lijkt zo lang geleden: de tijd waarin mensen de wereld in trokken op zoek naar onbekende bestemmingen. Plekken die nog nooit door een mensen betreden waren en alleen om die reden al een magische sfeer uitstralen. Helemaal onmogelijk is het nog niet om plekken te bezoeken waar nog geen mens is geweest, maar je zult er wel wat voor moeten doen en laten! Dit zijn vijf bestemmingen die je (waarschijnlijk) nog als eerste mens ooit kunt bezoeken.
De Siberische ijswegen
Als je in de winter een ontdekkingsreis door Siberië plant, is vertrouwen op Google Maps niet echt een optie. Russen gebruiken al eeuwenlang zimniks, of ijswegen, om Siberië in de winter te doorkruisen. IJswegen vormen zich langs bevroren rivieren, en afhankelijk van de route die je kiest, moet je misschien tol betalen of toegang krijgen van landeigenaren.
IJswegen zijn geschikt voor dappere avonturiers die op zoek zijn naar een winterse uitdaging. Net als gewone wegen zijn ijswegen er in verschillende maten, variërend van kleine tweebaanswegen tot brede snelwegen. Het belangrijkste om te onthouden is dat ijswegen erg glad zijn; dit betekent dat bestuurders extra voorzorgsmaatregelen moeten nemen en langzamer moeten rijden dan normaal.
Niemandsland: de VN-bufferzone op Cyprus
Heb je je ooit afgevraagd hoe de kaart van Cyprus eruit ziet? Nou, het is een rommeltje met de Republiek Cyprus in het zuiden, de Turkse Republiek Noord-Cyprus in het noorden, en de Britse overzeese gebieden Akrotiri en Dhekelia in het zuiden, die geen deel uitmaken van de EU. Het meest opmerkelijk is de VN-bufferzone, een gedemilitariseerde zone die zich als een slang over het eiland uitstrekt.
De bufferzone beslaat 350 vierkante kilometer, en is op sommige plaatsen niet meer dan een paar meter breed, en op andere meer dan zeven kilometer. Het lijkt een geweldige plek om te verkennen, maar helaas is dit niemandsland verboden terrein voor bezoekers. Daardoor blijft het voor de meesten een mysterie. Maar zou je er mogen komen, dan je dus de eerste zijn die dit gebied van dichtbij mag zien.
Het land dat niemand wil bezitten
Bir Tawil is een stuk land dat ligt tussen Soedan en Egypte, en is misschien wel het enige grensgeschil ter wereld waarbij beide landen aanspraak maken op hetzelfde grondgebied. Deze bizarre situatie is het resultaat van een geschil tussen de Britten, die in 1899 een kaarsrechte grenslijn getrokken tussen de twee landen, en zich in 1902 bedachten en een nieuwe grens trokken.De nieuwe grens plaatste de Hala’ib Driehoek, een gebied ten noordoosten van Bir Tawil, onder Soedanese controle. Omdat de Hala’ib Driehoek groter en productiever is dan Bir Tawil, weigert Egypte de “nieuwe” grens te accepteren. Soedan daarentegen is verbolgen over de kaart van 1899, en als gevolg daarvan wil niemand Bir Tawil.
Dit geschil duurt al meer dan een eeuw, en hoewel beide landen aanspraak maken op hetzelfde gebied, is geen van beide bereid geweest concessies te doen. De situatie is verder gecompliceerd door het feit dat Bir Tawil een onbewoond woestijngebied is en geen strategische waarde heeft.
Micronation Seborga
Wist je dat de wereldkaart niet zo rechtlijnig is als hij lijkt? Buiten de erkende landen ligt een overvloed aan niet-erkende staten en micronaties. Eén zo’n micronatie is Seborga, een klein dorpje in de Italiaanse provincie Ligurië. Seborga is geen gewoon dorp. In 1963 ontdekten de inwoners dat het dorp niet was opgenomen in het Italiaanse eenwordingsverdrag van 1861. Daardoor werd het de facto een onafhankelijke staat. Om de toekomst van het dorp te bepalen werd een referendum gehouden onder de 308 inwoners. De uitslag was duidelijk: 304 van hen stemden voor onafhankelijkheid.
Seborga’s status als onafhankelijke micronatie werd erkend door alle inwoners, inclusief de huidige heerseres, prinses Nina. De prinses verklaarde het dorp onafhankelijk en creëerde zijn eigen vlag, munt, postzegels en zelfs zijn eigen grens hokjes.
En natuurlijk: het heelal
Ruimtereizen worden steeds vaker aangeboden, al is het aantal mensen dat er daadwerkelijk gebruik van kan maken heel beperkt. Er hangt ook een stevig prijskaartje aan van 20 tot 50 miljoen euro. Maar je kunt niet zeggen dat er geen plek meer is dat niet schreeuw om ontdekt te worden. En waarschijnlijk zal dat een oneindige reis worden.